و ﺍﻱ کاش

با اینکه تو پست قبلی خیلی گفتم بلانه ببلانه اما الان میگم نیست :| وقتی میدونم فردا یا شایدم بعد فردا قرار برم اونجا " جایی که مدرک میدن " حسی برای هیچ کاری ندارم :| لج بازیم مقوله خوبی نیست بقول سام.میم.عاصی که میگه حالا بیا به یک چیز به شدت وابسته شدیم و لج بازیه کاری از پیش نبرد تکلیف چیه ؟؟ هیچی فرو بردن سر در گریبان و اطاعت امر مبنی بر کاری که نمیخوای . تو دنیا دیدی از بعضی چیزا متنفری ولی مجبوری به زور قبولش کنی و این باعث میشه با قبولش به شدت بیشتر به تنفرت ادامه بدی منم همین حس و به چیزی به اسم تحصیل دارم عجیبه ولی هست کسی که متنفر از ادامه راه تحصیل نه که نخوام مطالعه کنم نه ها من عاشق مطالعه ام اونم وقتی بحث سر روانشناسی باشه و یک نمونه روانشناسیم خوبه و ایده پردازی در این زمینه زیاد دارم ولی از اینکه بخوام برم جای به اسم " مدرک میدن " و بخوام سر کلاس بشینم اندی ترم پاس کنم و تهش مدرک بگیرم از همین یک تیکه بسی زیاد متنفرم :| میتونستم برم روانشناسی ولی چرا نرفتم ؟ چون از مقوله ایی که عرض کردم " مدرک میدن " متنفرم نمیدونم هر روزم میگذره تنفرم بیشتر میشه و این باز امکان داره عجیب باشه ولی ای کاش یه فرجی بشه که ادامه ندیم مثلا شب که خوابیدم صبح پاشدم بهم بگن نمیخواد بری " مدرک میدن " و اون لحظه من چقدر خوشحال بشم :) ولی این اتفاق نمیوفته و نیوفتاد حتی با لج و لج بازی و راه دیگه به ذهنم نمیرسه جز قبول واقعیت تلخ و سازش با اون و فراموش کردن یازده سال انتظار و اضافه شدن سال به اون یازده سال و حس انجام کاری نداشتن و تهش خوردن خوابیدن و ول چرخیدن :| یک مقوله جدید به وجود اومده هنوز با این یکی کنار نیومدم و اونم استخدام دولت شدن :| حالا این یکیم وارد عمل میشه و باید یه گوشه ای از دلم اینم جا بدم عجب بساطی شده به جان بانو :| اینجام شده جای درد و دل درس مثل باکس کتابا این روزا خیلی با آدمک حرف میزنم همون حرفای تکراری خوبه سرم داد نمیزنه و خسته نمیشه از تکراری بودن نوشته هام تهش بگم حالا دو مقوله وجود داره که من متنفرم از جفتش و باس باش کنار بیام در آخر خسته نباشید از وقتی که گذاشتید آدمای مجازی :)